استفاده ازچندین عکس با مقادیر دیافراگم (f-stop) متفاوت

شگرد استفاده از چنین عکس ، می تواند ابزار قدرتمندی برای ارتقای کیفیت تصاویر باشد . در این مقاله به چگونگی بکارگیری چندین عکس با f-stopهای متفاوت بمنظور رفع تاری ناشی از شکست نور و یا بهبود وضوح در گوشه های تصویر می پردازیم ، تا سطح وسیعی از عمق میدان را حفظ نمائیم .ما به این روش "f-stop stacking " اطلاق می نمائیم . با توجه به اینکه این روش یکی از ساده ترین روشهای استفاده از چندین عکس برای دستیابی به تصویر نهائی می باشد ، استفاده از این روش برای عکاسی از مناظر می توتند بسیار مفید باشد .
نمونه ای از بهبود عمق میدان
چکیده مطلب در مورد چگونگی عملکرد این روش این است که : چند عکس با f-stop متفاوت تهیه می شود ، و قسمت های با بالاترین وضوح از این تصاویر برگزیده و در تصویر نهائی قرار داده می شود . نتیجه تصویری است با عمق میدان طبیعی ، چون در عمل با دور شدن از منطقه فوکوس ، وضوح تصویر (ولی نه صرفا به همان اندازه) کاهش می یابد .

با دقت در نمونه بالا متوجه می شویم که تصویر با دیا فراگم 11/f دارای وضوح بیشتری در مرکز تصویر بوده ، ولی در تصویر با دیافراگم 22/f سنگریزه های پیش زمینه دارای وضوح بیشتر می باشند . اشیای واقع در همان فاصله در f-stop های بالاتر و پائین تر دارای همان وضوح می باشند . این منطقه درست محل قرارگیری اتصال (درز) بین دو تصویر خواهد بود . در این نمونه به چگونگی ریزش آب آبشار در میانه تصویر دقت نمائید :

برای اتصال هر یک از تصاویر در نرم افزار فتوشاپ ، به موارد ذیل احتیاج دارید :
1- یکی از تصاویر را در بالای سایر تصاویر (همانگونه که در قسمت سمت راست می بینید ) قرار دهید .
2- برای بالترین تصویر یم لایه بسازید .
3- این لایه را انتخاب نمائید .
4- ناحیه ای از تصویر زیرین را که دارای وضوح پائین تری است را ماسک نمائید .
این کارها در نرم افزار های دیگر رایج ویرایش تصویر نیز قابل انجام دهی می باشد . با استفاده از این ماسک ها از پدیدار شدن خطوط بین تصاویر جلوگیری می کنیم . در مثال فوق درز (محل اتصال) درست در ردیف بالایی سنگریزه ها و آب می باشد .
همچنین محل اتصال تصاویر بالایی ، از در هم تنیده شدن اشیائ دور و نزدیک مثل شاخه های درختان – که محل های مشکل تری می باشند- نقش می بندد .اگر از لحاظ تکنیک عکاسی این قابلیت را دارا می باشید که به دامنه وسیعی از عمق میدان دست یابید ، از برهم قراردهی چندین تصویر برهم اجتناب نمائید .
افزایش وضوح تصویر با استفاده از تصاویر انتخابی (بصورت اتوماتیک)
همچنین می توانید از نرم افزار های خاص تر (مثل TuFuse، , Helicon Focus و ... ) برای این کار که بصورت اتوماتیک نواحی دارای وضوح بالاتر را از تصاویر مختلف انتخاب می نماید استفاده کنید . در فتوشاپ با قرار دادن هر یک از عکس ها در یک لایه مجزا و سپس انتخاب "Edit > Auto-Blend Layers..." از منوی بالای صفحه (مطابق شکل ذیل ) فتوشاپ عمل کرد :

اگر عکس ها از روی یک سه پایه مطمئن تهیه نشده باشند ، ابتدا باید دستور "Auto-Align Layers..." را اجرا نمود. وقتی اجرای دستور Auto-Blend کامل شود، لایه ها همانند شکل سمت چپ در تصویر ذیل می شوند .

اما جریان آب در این مثال با یک حقه فتوشاپ نمایش داده می شود .در تصویر با نوردهی طولانی ت 22/f آب با محوشدگی نشان داده می شود ، بنابراین فتوشاپ اینطور تلقی می کند که جریان آب دارای وضوح مناسبی (به اندازه وضوح تصویر تهیه شده با دیافراگم 11/f) نمی باشند. خوشبختانه زمان نوردهی متفاوت 11/f و 22/f به اندازه کاف طولانی بوده تا تصویر آب در هر دو شبیه هم خواهد بود ، وگرنه نتیجه ترکیب دو تصویر با هم نامناسب می شد . موضوعات مهم دیگری هستند که می توانند گیج کننده باشند ، بنابر این بهتر است که بعد از بکارگیری روش اتوماتیک روش دستی نیز بررسی شود . البته معمولا این روش برای مواردی که موضوعات موجود در کادر بدون حرکت باشند ، بدون ایراد خواهد بود .
البته اگر تعداد تصاویر بیشتر از دو باشد نتایج حاصل از آن واقع گرایانه تر خواهد بود . در چنین مواردی روش Auto-Blend فتوشاپ مفید تر خواهد بود . در مثال فوق اگر از یک تصویر دیگر با گشودگی بین دیافراگم های 11/f و 22/f نیز استفاده می شد سبب بهبود نتیجه می شد .
بهبود وضوح گوشه های تصاویر
بطور کلی (در حالتیکه فوکوس به نحو شایسته ای انجام شده باشد) گوشه های تصویر دارای وضوح کمتری نسبت به مرکز آن می باشند ، اما اگر این کاهش وضوح شدید باشد :

عدم وضوح موجود در گوشه های تصویر ارتباطی با عمق میدان ندارد ؛ در حقیقت دو تصویر فوق از یک فاصله مشخص نسبت به دوربین تهیه شده اند . در عوض عدم وضوح موجود درگوشه های تصویر کاملا در ارتباط با چگونگی طراحی لنز می باشد . برای یک لنز مشخص تنها راه کاهش این عدم وضوح موجود در گوشه های تصویر، بکار گیری f-stops بالاتر می باشد . اما در عالم واقع بکارگیری f-stops بالاتر که سبب افزایش وضوح در گوشه های تصویر می گردد ، مستلزم هزینه هایی در وضوح مرکز تصویر خواهد بود :

با حرکت موس روی هر یک از تصاویر فوق مستقیما آنها را مقایسه نمائید .

توجه کنید که در حد قابل توجهی گوشه های تصویر با دیافراگم 22/f– حتی مرکز تصویر نیز – دارای وضوح بیشتری شده اند .اما نتیجه بدست آمده تا حدود زیادی به دوربین و لنزی که بکار می برید وابسته است . در ابتدای کار چندین تنظیم مختلف را بررسی کنید . بیشترین اختلاف در مواردی نظیر اینکه از لنز بسیار واید و یا دوربینی غیر فول فریم استفاده نمائید ، رخ می دهد . برای ترکیب چند تصویر فقط از یکی از دو روش دستی و یا اتوماتیک مطرح شده در بخش های بالا استفاده نمائید .
تثبیت موضوعات متحرک در تصاویر با عمق میدان وسیع

یکی از کاربردهای متفاوت بکارگیری روش ترکیب چند تصویر با f-stop های متفاوت ، عکاسی در نور کم می باشد ، بخصوص زمانیکه شخص بخواهد در عین دستیابی به یک وضوح مناسب کلی در تصویر از محو شدگی موضوعات متحرک نیز اجتناب نماید ، می باشد .من همیشه منظره جالبسر خوردن قوها در رودخانه را در هنگام شب می دیدم ، اما معمولا ثبت این تصویر بدون استفاده از فلاش غیرممکن می باشد .
اساس عکاسی در تصویرفوق ، بدین صورت است که دوربین باید برای دورترین فاصله رودخانه فوکوس گردد .در هنگام سر خوردن قوها با دوربینی که روی سه پایه باشد یک عکس با کوچک ترین مقدار f-stop (بازترین گشودگی دیافراگم) تهیه شد . در این حالت یک تصویر با زمان نوردهی نسبتا کم مثل 0.5 ثانیه بدست می آید ، که برای جلوگیری از محو شدگی قوها که خیلی آرام حرکت می کنند ،کافی می باشد . عکس بعدی با دیافراگم 16/f و سرعت (زمان نوردهی) 16 ثانیه از همان منظره تهیه شده است . سپس عکس ها با روش فوق با هم ترکیب می شوند .
اما زمانیکه از مقادیر f-stop پائین استفاده می کنیم ، روشنائی نزدیک به کادر کاهش می یابد (ایجاد سایه روشن) ، که اغلب در موارد با عمق میدان گسترده تر ایجاد مشکل می کند . این مشکل در هنگام ترکیب عکس ها بصورت ناهمواری هایی (بعلت تغییرات شدید در روشنائی) در محل اتصال عکس ها می شود . فقط مراقب باشید که : 1- از اتصال های که به تدریج افزایش می یابد بین عکس ها استفاده نمائید . 2- برای تصحیح خطای سایه روشن از ابزاری مثل ویرایشگر RAW فتوشاپ استفاده کنید .

 

محدودیت ها و روش های دیگر
روش بکارگیری چند f-stop روش بسیار مفیدی است اما یک ایراد بزرگ دارد که نمی توان به این روش مقدار عمق میدان را بیشتر از مقدار بیشترین f-stop افزایش داد . البته بهترین گزینه برای جلوگیری از ایجاد ایراد شکست نور در نواحی فوکوس شده می باشد . دو گزینه حرفه ای برای انتخاب وجود دارد :
- توسعه عمق میدان با روش چندین عکس با f-stop های متفاوت ؛ که این روش کمی بغرنج می باشد ، چرا که هیچگاه عکس ها بطور کامل و دقیق بر هم منطبق نمی گردند ، اما این روش پتانسیل تهیه تصاویر با عمق میدانی که بطور مجازی بدون محدودیت است را دارا می باشد .
- استفاده از لنزهای Tilt/Shift برای جابجایی عمق میدان ؛ این روش توانائی ثبت موضوعات متحرک را دارا می باشد، امابرای مواردی که موضوع مورد نظر در نواحی لبه یک شکل قرار گیرد دارای محدودیت می باشد .

 

منابع : http://www.cambridgeincolour.com/tutorials/image-stacking-fstop.htm
ترجمه : جابر يزدانخواه كناري